Boeken
eindejaarskorting
Twee boeken aan 50€ ipv 68€
Les (Dés)Habilleuses aan 30€ - UNFOLDED aan 38€
Lost and Found
Enlightened Damage
Het project waar ik nu aan werk gaat over liefde, verlies, overblijven, in stukken gebroken als verloren voorwerpen te rapen, trachten recht te blijven, op al het puin bloemen vinden. En zich re-construeren.
Ook hier blijven zelfportretten een ideaal onderzoeksterrein. In samenwerking met anderen, om net als in Laarne, elkaar te ontmoeten, te inspireren, te raken, te laten bloeien, te troosten, lief te hebben, levenslustig en speels, lachend en huilend samen te zijn en daar sporen van na te laten.
Werk in de prille staat van de eerste visuele essays. Wordt vervolgd.
Beeld hierboven La Piëta on a Journey I
“Met haar exploratie van gendergelijkheid en lichamelijke expressie in de modewereld roept Eva Rossie reminiscenties op aan de krachtige beelden van Cindy Sherman. Sherman, bekend om haar zelfportretten die verschillende culturele archetypen onderzoeken, daagt conventies uit en legt de complexiteit van identiteit bloot. De combinatie van haar artistieke opleidingen en haar carrière als model zorgt ervoor dat ook Rossie als geen ander geplaatst is om emoties voor de camera te halen. Ze wil grenzen weghalen in haar zoektocht naar liefde en erkenning, zowel voor zichzelf als voor anderen. Haar werk laat zich voor mij het best omschrijven als tedere standvastigheid, een mix van erotische zachtheid met intense observatie. Wie herkent trouwens in het staatsieportret met een chiaroscuro dat weggelopen is uit het werk van Caravaggio, de kunstenaar Johan Tahon?” Door Yves Joris in The Art Couch
For Les (Dés)Habilleuses, photographer Eva Rossie was inspired by gender roles and Laarne Castle. The former inhabitants of the castle are visually explored, room by room, through her own lens of the female gaze. The dresser is the main character. Because of her rather intimate position, she used to hear and see everything. There lies a contradiction within the dresser; she was like a panoptic security camera, but she found herself in a vulnerable position at the same time. Rossie plays with the disparity between those who cover and reveal, those who see and hear everything, those who are kept small, and those who refuse the confinement of their shackles. Rossie's characters invite a contemporary view on gender, without losing sight of history, since it is precisely what has been that serves as a starting point in the search for an alternative, contemporary view of what people can be. Presented to you are layered pictures like film stills with a vulnerable edge.
i.s.m. Uitgeverij Stichting Kunstboek
